| Statki i okręty na fotografiach, znaczkach pocztowych i pocztówkach |
| Lotniskowce |
| Graf Zeppelin Niemiecki lotniskowiec |
GRAF ZEPPELIN był jedynym i na dodatek niewprowadzonym do służby lotniskowcem III Rzeszy. Jego bliźniak,
prowizorycznie nazywany FLUGZEUGTRÄGER "B" lub PETER STRASSER , którego budowę rozpoczęła stocznia
Germania Werft, Kiel, został pocięty na złom jeszcze na pochylni w 1940 roku.
prowizorycznie nazywany FLUGZEUGTRÄGER "B" lub PETER STRASSER , którego budowę rozpoczęła stocznia
Germania Werft, Kiel, został pocięty na złom jeszcze na pochylni w 1940 roku.
| Sylwetka lotniskowca GRAF ZEPPELIN |
| GRAF ZEPPELIN w dniu wodowania, 8 grudnia 1938 r. |
| GRAF ZEPPELIN w stoczni Deutsche Werke, Kiel, w grudniu 1938 roku |
Angielsko-niemiecki układ o flocie, który wszedł w życie 18 czerwca 1935 roku, zezwalał III Rzeszy na
posiadanie lotniskowców, z tym jednak zastrzeżeniem, że łączna ich wyporność nie mogła przekroczyć 47000
ton. Wkrótce potem Adolf Hitler ogłosił, że Niemcy rozpoczynają budowę lotniskowców dla Kriegsmarine, zaś 16
listopada 1935 stocznia Deutsche Werke, Kiel, przyjęła zamówienie na pierwszy okręt tej klasy, nazwany GRAF
ZEPPELIN. Położenie stępki mialo miejsce bardzo szybko - 28 grudnia 1935. Jednostka została zwodowany 8
grudnia 1938 r. w stoczni Deutsche Werke, Kiel (Kilonia). Matką chrzestną okrętu była córka słynnego
konstruktora sterowców, Ferdynanda hrabiego (grafa) von Zeppelin. Uroczystość uświetnili swoją obecnością
Adolf Hitler i Hermann Göring. W 1940 roku oceniono stan zaawansowania budowy GRAF ZEPPELIN na 90%.
Niespodziewanie prace przy budowie okrętu zostały zahamowane na osobisty rozkaz Hitlera w kwietniu 1940.
Rozpoczęto wtedy demontaż części mechanizmów (m.in. system kierowania artylerią) i artylerii głównej.
Wreszcie przeholowano go do Gdyni, lecz po dwóch latach dokonano zmian w planach i powrócono do prac
wykończeniowych. Przyholowano go z powrotem do Kilonii, a od połowy 1943 stał w Szczecinie. Okresowo
wykorzystywano go jako magazyn Kriegsmarine.
Niewykończony okręt, lekko uszkodzony przez ostrzał artylerii lądowej, przed nadejściem wojsk radzieckich,
został zatopiony przez Niemców 24 kwietnia 1945 roku na jeziorze Dąbie koło Szczecina. Niemcy zdążyli również
zniszczyć turbiny lotniskowca. Wrak, po zakończeniu wojny, podnieśli specjaliści radzieckiej Floty Bałtyckiej.
Przez pewien czas był wykorzystywany jako pływający magazyn o nazwie PO 101. Ze względu na zobowiązania
międzynarodowe, Rosjanie zatopili go ponownie, 16 sierpnia 1947 na Bałtyku, nie ujawniając miejsca jego
spoczynku. Strona radziecka, a potem rosyjska, nie chciały ujawnić położenia wraku, żądając za to sporych
pieniędzy. Po kilkudziesięciu latach ujawniono dokumenty, z których wynika, iż zatapianie jego było związane z
testowaniem niektórych środków bojowych. W tym celu zdetonowano na nim dwie bomby lotnicze 1000 kg, dwie
500 kg, trzy 250 kg, pięć 100 kg, oraz 6 pocisków kalibru 180 mm (92 kg), które rozmieszczone były na
pokładzie lotniczym, w hangarach i w kominie. Dodatkowo samoloty zrzuciły 6 bomb i 2 torpedy 533 mm. I to
wystarczyło, aby GRAF ZEPPELIN na zawsze spoczął na dnie Bałtyku ...
12 lipca 2006 wrak lotniskowca został odnaleziony przypadkowo przez firmę Petrobaltic podczas poszukiwania
ropy naftowejw pobliżu Morskiej Kopalni Ropy Naftowej na złożu B3, około 55 km na północ od Władysławowa.
Znajduje się on na głębokości ponad 80 metrów, lekko przechylony na prawą burtę. Pośrodku pokładu lotniczego
zieje wielka dziura. Pierwsze badania wraku przeprowadził okręt hydrograficzny PMW ORP ARCTOWSKI w
dniach 25 i 26 lipca 2006, wykorzystując echosondę wielowiązkową, sonar holowany oraz pojazd podwodny. Robot
podwodny nie mógł jednak dotrzeć do wnętrza okrętu, gdyż uniemożliwiły to sieci rybackie, w które spowity jest
cały wrak.
posiadanie lotniskowców, z tym jednak zastrzeżeniem, że łączna ich wyporność nie mogła przekroczyć 47000
ton. Wkrótce potem Adolf Hitler ogłosił, że Niemcy rozpoczynają budowę lotniskowców dla Kriegsmarine, zaś 16
listopada 1935 stocznia Deutsche Werke, Kiel, przyjęła zamówienie na pierwszy okręt tej klasy, nazwany GRAF
ZEPPELIN. Położenie stępki mialo miejsce bardzo szybko - 28 grudnia 1935. Jednostka została zwodowany 8
grudnia 1938 r. w stoczni Deutsche Werke, Kiel (Kilonia). Matką chrzestną okrętu była córka słynnego
konstruktora sterowców, Ferdynanda hrabiego (grafa) von Zeppelin. Uroczystość uświetnili swoją obecnością
Adolf Hitler i Hermann Göring. W 1940 roku oceniono stan zaawansowania budowy GRAF ZEPPELIN na 90%.
Niespodziewanie prace przy budowie okrętu zostały zahamowane na osobisty rozkaz Hitlera w kwietniu 1940.
Rozpoczęto wtedy demontaż części mechanizmów (m.in. system kierowania artylerią) i artylerii głównej.
Wreszcie przeholowano go do Gdyni, lecz po dwóch latach dokonano zmian w planach i powrócono do prac
wykończeniowych. Przyholowano go z powrotem do Kilonii, a od połowy 1943 stał w Szczecinie. Okresowo
wykorzystywano go jako magazyn Kriegsmarine.
Niewykończony okręt, lekko uszkodzony przez ostrzał artylerii lądowej, przed nadejściem wojsk radzieckich,
został zatopiony przez Niemców 24 kwietnia 1945 roku na jeziorze Dąbie koło Szczecina. Niemcy zdążyli również
zniszczyć turbiny lotniskowca. Wrak, po zakończeniu wojny, podnieśli specjaliści radzieckiej Floty Bałtyckiej.
Przez pewien czas był wykorzystywany jako pływający magazyn o nazwie PO 101. Ze względu na zobowiązania
międzynarodowe, Rosjanie zatopili go ponownie, 16 sierpnia 1947 na Bałtyku, nie ujawniając miejsca jego
spoczynku. Strona radziecka, a potem rosyjska, nie chciały ujawnić położenia wraku, żądając za to sporych
pieniędzy. Po kilkudziesięciu latach ujawniono dokumenty, z których wynika, iż zatapianie jego było związane z
testowaniem niektórych środków bojowych. W tym celu zdetonowano na nim dwie bomby lotnicze 1000 kg, dwie
500 kg, trzy 250 kg, pięć 100 kg, oraz 6 pocisków kalibru 180 mm (92 kg), które rozmieszczone były na
pokładzie lotniczym, w hangarach i w kominie. Dodatkowo samoloty zrzuciły 6 bomb i 2 torpedy 533 mm. I to
wystarczyło, aby GRAF ZEPPELIN na zawsze spoczął na dnie Bałtyku ...
12 lipca 2006 wrak lotniskowca został odnaleziony przypadkowo przez firmę Petrobaltic podczas poszukiwania
ropy naftowejw pobliżu Morskiej Kopalni Ropy Naftowej na złożu B3, około 55 km na północ od Władysławowa.
Znajduje się on na głębokości ponad 80 metrów, lekko przechylony na prawą burtę. Pośrodku pokładu lotniczego
zieje wielka dziura. Pierwsze badania wraku przeprowadził okręt hydrograficzny PMW ORP ARCTOWSKI w
dniach 25 i 26 lipca 2006, wykorzystując echosondę wielowiązkową, sonar holowany oraz pojazd podwodny. Robot
podwodny nie mógł jednak dotrzeć do wnętrza okrętu, gdyż uniemożliwiły to sieci rybackie, w które spowity jest
cały wrak.
| Chciałbym w tym miejscu przytoczyć fragment książki "Okręty lotnicze Rosji", której autorem jest rosyjski historyk Władimir Zabłocki. Tłumaczenia polskiego dokonał Andrzej Kiński, zaś ukazała się ona nakładem Magnum-X Sp. z o. o. 2004 roku. "Rozważano także alternatywną propozycję dokończenia budowy lotniskowca GRAF ZEPPELIN, który miał znacznie większy stopień technicznej gotowości. Miał on także przewagę w porównaniu z KRONSZTADTEM pod względem stateczności, prędkości (33,5 węzła) i zasięgu (8000 Mm)." |
| GRAF ZEPPELIN w Świnoujściu w 1947 po podniesieniu z dna przez Rosjan Kliknij obrazek, aby powiększyć |
| "Za jego niedostatki można z kolei uznać małą liczebność grupy lotniczej (40 samolotów), równie słabą ochronę hangaru, brak pancerza burtowego powyżej szóstego pokładu, niedostateczną ochronę przeciwtorpedową części podwodnej i w ogóle niewielki zapas pływalności przy poważnych uszkodzeniach bojowych. W tym czasie orientacyjnie oceniano, że dokończenie według zmienionego projektu ciężkiego krążownika KRONSZTADT zajmie cztery-pięć lat, a GRAF ZEPPELINA, nie więcej niz dwa i pół-trzy lata. Podstawowym problemem w przypadku chęci dokończenia budowy niemieckiego lotniskowca był brak możliwości remontu jego turbin, które zostały wysadzone przez Niemców. Chociaż, gdyby się udało na przykład z czterech zniszczonych turbin złożyć i uruchomić choćby dwie, to okręt mógłby rozwinąć prędkość 25 węzłów, a to wystarczyłoby do wykorzystania go w charkterze jednostki doświadczalnej lub szkolnej. Dużą trudność mogłoby sprawić odnalezienie na terenie Niemiec i przetransportowanie do ZSRR przygotowanego wcześniej dla lotniskowca wyposażenia i uzbrojenia, które nie zostało dostarczone stoczni. W pierwszej kolejności nie leżało to w interesie dawnych sojuszników ZSRR, którzy domagali się zniszczenia okrętu. Dlatego też rozmowy w ramach komisji trójstronej odnośnie wyrażenia zgody na dokończenie przez ZSRR tego okrętu nie dały pozytywnych rezultatów. W końcu, zgodnie z decyzją o losach niedokończonych okrętów, która została przyjęta na początku 1947 r., SEWASTOPOL i KRONSZTADT miały zostać złomowane, a GRAF ZEPPELIN został wykorzystany jako okręt cel i zatopiony na Bałtyku." |
|
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
 |