|
 |
|
|
Radziecki okręt-baza okrętów podwodnych SARATOW
Soviet submarine depot ship SARATOV
Плавбазa подводных лодок Тихоокеанского флота "Cаратов"
|
|
----SARATOW zasilił radziecką Flotę Dalekowschodnią w roku 1933. Nie
znalazłem o nim informacji w rocznikach flot, niemniej jednak pojedyncze
wzmianki na jego temat spotkać można w radzieckiej i rosyjskiej
literaturze fachowej i wspomnieniowej.
----SARATOW był pasażersko-towarowym parowcem ze wzmocnieniami
przeciwlodowymi, jakich sporo posiadała flota radziecka. Zbudowała go w
1931 leningradzka stocznia Bałtijskij Zawod. Przy pojemności 3559 BRT,
długości 95,9 i szerokości 14,1 m pływał z prędkością eksploatacyjną 9,5
węzła (wg sovnavy-ww2.by.ru). "The World Merchant Ships 1939" podaje,
iż nośność jego wynosiła 2800 DWT, zaś zanurzenie 22 stopy angielskie
czyli ok. 6,7 m.
----W 1933 roku przekazany został marynarce wojennej ZSRR i wszedł w
skład 1. brygady okrętów podwodnych Dalekiego Wschodu. 20 kwietnia
1934 przeniesiony został do 2. brygady o.p., zaś 29 kwietnia 1935 do 3
brygady o.p. Od sierpnia 1938 należał do 4 brygady o.p. Regułą stało się, że
SARATOW był przydzielany był kolejno do każdej nowotworzonej brygady
okrętów podwodnych, póki nie osiągnęła ona gotowości organizacyjnej i
bojowej. Dodatkowo jednostka wykorzystywana była wielokrotnie jako
okręt-cel dla ćwiczebnych ataków torpedowych.
----Załoga SARATOWA zasłynęła w sierpniu 1945 roku. Weszła ona, razem
z załogą okrętu-bazy SIEWIER, w skład batalionu piechoty morskiej,
który dokonał desantu na wyspę Szumszu (Kuryle) i zajął ją po ciężkim
boju. Do historii przeszedł bohaterski wyczyn bosmana z SARATOWA,
Nikołaja Aleksandrowicza Wiłkowa, który podczas ataku na umocnione
wzgórze 171 własnym ciałem zasłonił ambrazurę japońskiego bunkra.
Pośmiertnie przyznano mu tytuł Bohatera Związku Radzieckiego.
-----W roku 1960 przeznaczono go na złom ...
|
