 |
| Okręty podwodne |
| SAUKKO Okręt podwodny marynarki wojennej Finlandii - II wojna światowa |
| _______________________________________________________________________________ - FACTA NAUTICA - dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont |
odwiedź katalog OKRĘTY PODWODNE
SAUKKO wszedł do służby w fińskiej marynarce wojennej 16 grudnia 1930. Jego wyporność okazała się większa niż
zakładano, co uniemożliwiało, bez naruszania Traktatu z Tartu, przeniesienie go na Ładogę. Przez cały okres swojej służby,
która trwała do 1947 roku, pływał po Zatoce Fińskiej. Wziął udział w obu wojnach, które Finlandia prowadziła z ZSRR,
zimowej (1939-41) i u boku III Rzeszy (1941-44).
10 grudnia 1939 usiłował zaatakować torpedami wielki niszczyczyciel (lider) radziecki MINSK, a później pancernik
OKTYABRSKAYA REVOLUTSIA, ostrzeliwujące budynki i instalacje stolicy Finlandii. Oba ataki trzeba było odwołać
ze względu na zamarznięcia części mechanizmów, z czym nie potrafiła sobie poradzić słabo wyszkolona załoga.
3 lipca 1941 zatakował port radziecki na wyspie Someri. Wystrzelona torpeda uderzyła w nabrzeże. Okręt był przez wiele
godzin prześladowany przez przeciwnika bombami głębinowymi i z trudem uniknął zagłady. Gdy wynurzył się na
powierzchnię, tylko pięciu członków załogi było przytomnych.
Od 17 lipca bazował w Kirkonmaa (wyspa i fort na południe od półwyspu Kotka) i operował na wschód od Suursaari.
25 sierpnia 1941 zderzył się ze ścigaczem niemieckim S-28 w okolicach Harmaja, niedaleko Helsinek. Uszkodzenia były na
tyle poważne, że okręt wymagał dokowania.
We wrześniu 1941 patrolował obszar między Helsinkami a latarnią morską Keri.
W 1942, po wiosennym remoncie, uzyskał zdolność operacyjną 9 czerwca, zaś w 1943, po analogicznym remoncie 17 maja.
Lato 1943 zeszło załodze SAUKKO głównie na ćwiczeniach z Zatoce Botnickiej.
Kłopoty z silnikiem jesienią 1943 okazały się tak poważne, że w styczniu 1944 wymontowano go, aby przywrócić go do
stanu pełnej używalności.
SAUKKO, podobnie jak pozostałe cztery okręty podwodne Finlandii, rozbrojono w styczniu 1945, w ramach umowy
międzynarodowej z aliantami i postawiono w porcie Suomenlinna . Oficjalnie wycofany ze służby w 1947, a w roku 1952
przeznaczony na złom. Zatonął w czasie sztormu podczas holowania do Belgii.
zakładano, co uniemożliwiało, bez naruszania Traktatu z Tartu, przeniesienie go na Ładogę. Przez cały okres swojej służby,
która trwała do 1947 roku, pływał po Zatoce Fińskiej. Wziął udział w obu wojnach, które Finlandia prowadziła z ZSRR,
zimowej (1939-41) i u boku III Rzeszy (1941-44).
10 grudnia 1939 usiłował zaatakować torpedami wielki niszczyczyciel (lider) radziecki MINSK, a później pancernik
OKTYABRSKAYA REVOLUTSIA, ostrzeliwujące budynki i instalacje stolicy Finlandii. Oba ataki trzeba było odwołać
ze względu na zamarznięcia części mechanizmów, z czym nie potrafiła sobie poradzić słabo wyszkolona załoga.
3 lipca 1941 zatakował port radziecki na wyspie Someri. Wystrzelona torpeda uderzyła w nabrzeże. Okręt był przez wiele
godzin prześladowany przez przeciwnika bombami głębinowymi i z trudem uniknął zagłady. Gdy wynurzył się na
powierzchnię, tylko pięciu członków załogi było przytomnych.
Od 17 lipca bazował w Kirkonmaa (wyspa i fort na południe od półwyspu Kotka) i operował na wschód od Suursaari.
25 sierpnia 1941 zderzył się ze ścigaczem niemieckim S-28 w okolicach Harmaja, niedaleko Helsinek. Uszkodzenia były na
tyle poważne, że okręt wymagał dokowania.
We wrześniu 1941 patrolował obszar między Helsinkami a latarnią morską Keri.
W 1942, po wiosennym remoncie, uzyskał zdolność operacyjną 9 czerwca, zaś w 1943, po analogicznym remoncie 17 maja.
Lato 1943 zeszło załodze SAUKKO głównie na ćwiczeniach z Zatoce Botnickiej.
Kłopoty z silnikiem jesienią 1943 okazały się tak poważne, że w styczniu 1944 wymontowano go, aby przywrócić go do
stanu pełnej używalności.
SAUKKO, podobnie jak pozostałe cztery okręty podwodne Finlandii, rozbrojono w styczniu 1945, w ramach umowy
międzynarodowej z aliantami i postawiono w porcie Suomenlinna . Oficjalnie wycofany ze służby w 1947, a w roku 1952
przeznaczony na złom. Zatonął w czasie sztormu podczas holowania do Belgii.
|
| Fiński SAUKKO, w swoim czasie najmniejszy okręt podwodny świata, był przewidziany do operacji na jeziorze Ładoga. Fotografia przedstawia wodowanie jednostki w helsińskiej stoczni Hietalahden Laivatelakka (2 lipca 1930). The Finnish submarine SAUKKO (launched 2 July 1930) was intended to operate on Lake Ladoga. In 1930s and early 1940s, she was the smallest submarine in the world (displacement: 99/136 tons). |
Fińska marynarka wojenna planowała wprowadzenie do służby
na jeziorze Ładoga okrętów podwodnych, których wyporność
nie przekroczy 100 ton. Limit 100 ton narzucał fińsko-
rosyjski Traktat z Tartu, podpisany w 1920 roku.
Ostatecznie zamówiono tylko jeden okręt, roboczo oznaczony
jako SA 241 , później nazwany SAUKKO.
Konstrukcję SAUKKO oparto na zmodyfikowanych planach
niemieckiego projektu Pu110. W związku z tym, że
zamierzano wykorzystywać go nie tylko na Ładodze, lecz
także na Bałtyku i w Arktyce, przystosowano go do szybkiego
demontażu. Istniała możliwość rozłożenia go na trzy części,
kiosk, przednią część kadłuba z akumulatorami i tylną z
silnikami, a następnie przewiezienia ich do punktu docelowego
koleją w celu ponownego montażu.
Budowa okrętu napotykała poważne trudności. Stąd między
innymi zaistniała potrzeba zatrudnienia niemieckich
specjalistów i zmiana stoczni (spójrz obok).
na jeziorze Ładoga okrętów podwodnych, których wyporność
nie przekroczy 100 ton. Limit 100 ton narzucał fińsko-
rosyjski Traktat z Tartu, podpisany w 1920 roku.
Ostatecznie zamówiono tylko jeden okręt, roboczo oznaczony
jako SA 241 , później nazwany SAUKKO.
Konstrukcję SAUKKO oparto na zmodyfikowanych planach
niemieckiego projektu Pu110. W związku z tym, że
zamierzano wykorzystywać go nie tylko na Ładodze, lecz
także na Bałtyku i w Arktyce, przystosowano go do szybkiego
demontażu. Istniała możliwość rozłożenia go na trzy części,
kiosk, przednią część kadłuba z akumulatorami i tylną z
silnikami, a następnie przewiezienia ich do punktu docelowego
koleją w celu ponownego montażu.
Budowa okrętu napotykała poważne trudności. Stąd między
innymi zaistniała potrzeba zatrudnienia niemieckich
specjalistów i zmiana stoczni (spójrz obok).
| Niektóre inne okręty fińskiej marynarki wojennej w Facta Nautica: | pancernik obrony wybrzeża VÄINÄMÖINEN | okręt podwodny SAUKKO | |
| Niektóre inne okręty fińskiej marynarki wojennej w Facta Nautica: | pancernik obrony wybrzeża VÄINÄMÖINEN | torpedowiec S1 | |