_____________________________________________________________________
-
FACTA NAUTICA -
dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont
2005-2007
Kutry torpedowe
Marynistyka     -     Statki      -      Okręty    -      Wraki    -    Marynarka wojenna
Szwedzki kuter (ścigacz) patrolowo-torpedowy
T121 SPICA, wycofany w 1987 roku, jest obecnie
jednym z muzealnych obiektów. Niestety, nie
oznacza to jednak, że jest dostępny dla
publiczności, jak to zwykle bywa z okrętami-
muzeami. Stoi bowiem zwykle przy nabrzeżu pilnie
strzeżonej bazy szwedzkich  kutrów torpedowych w
Gålö (Djupviken). Zdarza się jednak, że czasami
okręt przepływa do Sztokholmu, gdzie w muzeum
okrętu VASA (Vasamuseet)  stanowi jeszcze jedną
atrakcję. .

SPICA jest obecnie własnością fundacji “Stiftelsen
T121 Spica - ett levande museifartyg
” (“The
Foundation T121 SPICA – a living museum ship
”),
której członkowie zdobywają środki finansowe na
utrzymanie okrętu w jak najlepszym stanie.
Uprzednio, w latach 1989-2002, ścigacz stacjonował
w Karlskronie, stanowiąc eksponat tamtejszego
Muzeum Morskiego (
Marinmuseum).

___________________________

SPICA został wybudowany w latach 1965-1966 w
stoczni Götaverken AB, Göteborg (Szwecja). Przy
pracach konstrukcyjnych nad nim wykorzystano
plany ścigaczy typu
JAGUAR, zakupione w stoczni
Lürssen (Bremen-Vegesack/Lemwerder, Niemcy).
Szereg rozwiązań technicznych zastosowanych w
konstrukcji
SPICA miało charakter rewolucyjny dla
dalszego rozwoju ścigaczy torpedowych. Zwracają
uwagę zwłaszcza znakomite możliwości operacyjne,
zaś moc turbin gazowych gwarantuje błyskawiczne
przyspieszenie. Nic dziwnego, że stał się inspiracją
dla wielu flot wojennych świata.
Łącznie wybudowano w Szwecji 6 okrętów tego
typu. Nosiły one nazwy:
CAPELLA, CASTOR,
SIRIUS, SPICA, VEGA i VIRGO.    
Główne uzbrojenie artyleryjskie ścigacza T121 SPICA
stanowi uniwwersalna armata kalibru 57 mm L70. Znana jest
ona głównie pod nazwą
Bofors SAK 57. Armata ta jest
zainstalowana w wieży z tworzyw sztucznych. Kąt podniesienia
lufy jest bardzo szeroki i waha się w granicach od minus 10
stopni do plus 75. Szybkostrzelność armaty wynosi 200
strzałów na minutę. Może ona strzelać różnymi typami
pocisków, np. o wymuszonej fragmentacji, co zapewnia dużą
zdolność niszczenia celów żywych, lub z zapalnikiem
zbliżeniowym, działającym na zasadzie efektu Dopplera.
Naprowadzanie armaty może przebiegać przez lokalny
(operator ma przyrząd optyczny) lub zdalny system
elektrohydraulicznego kierowania ogniem. Po bokach wieży
armaty znajdują się dwie wyrzutnie flar; każda z nich zawiera
po 8 flar oświetlających lub rakiet zakłócenia radarowego o
kalibrze 57 mm.
Fotografia powyżej przedstawia  
T121 SPICA w porcie
Karlskrona (Szwecja) w dniu 30 grudnia 2001 roku (obok, na
nabrzeżu, autor strony)
Szwedzki ścigacz torpedowy typu SPICA.   A Swedish SPICA class  torpedo boat.
Jane's Pocket Book of Major Warships, ed. Captain John E. Moore RN, 1976.
Szwedzke ścigacze torpedowe typu SPICA - charakterystyka:

Wyporność standard - 200 ton; wyporność pełna - 230 ton; prędkość - ponad 40 węzłów; uzbrojenie - 1 armata
uniwersalna 57 mm Bofors; 2 karabiny maszynowe 7,62 mm; 6 wyrzutni torpedowych 533 mm; wymiary - 43,8 X 7,1 x
1,6 m; napęd - 3 turbiny gazowe Bristol Siddeley Proteus o mocy 12750 KM; 3 śruby; załoga 28.

Uwaga: Dane wg
Jane's Pocket Book of Major Warships, ed. Captain John E. Moore RN. 1976.