 |
| USS TARANTULA, późniejszy USS B-3 Okręt podwodny marynarki wojennej U.S.A. |
| _______________________________________________________________________________ - FACTA NAUTICA - dr Piotr Mierzejewski, hr. Calmont 2007 |
| Dane techniczno-taktyczne USS TARANTULA wg Taschenbuch der Kriegsflotten 1911 |
|
| Amerykański okręt podwodny USS TARANTULA (typ VIPER) na pochylni stoczni, Quincy, Massachusetts w 1907 roku. USS TARANTULA (SS-12), renamed B-3 in 1911, was a VIPER-Class (called also B-class) submarine commissioned on 3 December 1907. She was decommissioned and struck from the Naval Register on 25 July 1921 and sunk as a target in January 1922 in Manila Bay. |
Okręt podwodny USS TARANTULA wybudowany został, podobnie jak dwie jednostki siostrzane - USS VIPER i USS
CUTTLEFISH, w stoczni Fore River Shipbuiliding Co., Quincy, Massachusetts. Położenie stępki miało miejsce 5
września 1905, wodowanie 30 marca 1907, zaś wejście do służby 3 grudnia 1907.
USS TARANTULA przez pięć lat służył na Atlantyku, pełniąc okresowo rolę jednostki operacyjnej, szkolnej i
eksperymentalnej. W ramach ogólnej akcji zmieniania nazw okrętom podwodnym w US NAVY, przemianowano go 17
listopada 1911 roku na USS B-3.
3 lub 4 grudnia 1912 roku został zdemobilizowany. Wkrótce potem został załadowany (razem z USS B-2) na pokład
węglowca floty USS AJAX (AC-14) i przetransportowany drogą przez Kanał Sueski na Filipiny do stoczni Cavite Navy
Yard. Dotarł tam w końcu kwietnia 1913 roku i od września tego samego roku został włączony do Floty Azjatyckiej
(Asiatic Fleet).
Skreślony z listy floty 25 lipca 1921. Użyty jako okręt-cel i zatopiony w Zatoce Manilskiej w styczniu 1922.
CUTTLEFISH, w stoczni Fore River Shipbuiliding Co., Quincy, Massachusetts. Położenie stępki miało miejsce 5
września 1905, wodowanie 30 marca 1907, zaś wejście do służby 3 grudnia 1907.
USS TARANTULA przez pięć lat służył na Atlantyku, pełniąc okresowo rolę jednostki operacyjnej, szkolnej i
eksperymentalnej. W ramach ogólnej akcji zmieniania nazw okrętom podwodnym w US NAVY, przemianowano go 17
listopada 1911 roku na USS B-3.
3 lub 4 grudnia 1912 roku został zdemobilizowany. Wkrótce potem został załadowany (razem z USS B-2) na pokład
węglowca floty USS AJAX (AC-14) i przetransportowany drogą przez Kanał Sueski na Filipiny do stoczni Cavite Navy
Yard. Dotarł tam w końcu kwietnia 1913 roku i od września tego samego roku został włączony do Floty Azjatyckiej
(Asiatic Fleet).
Skreślony z listy floty 25 lipca 1921. Użyty jako okręt-cel i zatopiony w Zatoce Manilskiej w styczniu 1922.
| Dane techniczno-taktyczne USS B-3 wg Taschenbuch der Kriegsflotten 1914 |
|
Jane's Fighting Ships of World War I podaje, że okręt uzbrojony był w dwie wyrzutnie torpedowe mieszcące się na
dziobie, zaś zasięg pływania podwodnego wynosił zaledwie 12 mil morskich przy prędkości 4 węzłów. Inne źródła
precyzują kaliber wyrzutni torpedowych na 457 mm i zapas torped na 4 sztuki, zaś zanurzenie na 3,2 m.
dziobie, zaś zasięg pływania podwodnego wynosił zaledwie 12 mil morskich przy prędkości 4 węzłów. Inne źródła
precyzują kaliber wyrzutni torpedowych na 457 mm i zapas torped na 4 sztuki, zaś zanurzenie na 3,2 m.