| - FLOTA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - FLOTA WOJENNA - |
 |
| OKRĘTY PODWODNE |
| - U 532 - Niemiecki okręt podwodny typu IXC/40 - II wojna światowa |
| U-Booty na stronach Facta Nautica: U-1 | U-2 | U-3 | U-6 | U-7 | U-8 | U-11 | U-26 | U-27 | U-45 | U-155 | U-532 | U-534 | U-995 | U-1407 | U-2363 | U-2513 | UB |
| Po kapitulacji III Rzeszy, maj 1945. U-532 przy nabrzeżu w Gladstone Dock, Liverpool. Na pierwszym planie lufa działa pokładowego kalibru 105 mm. Inspekcję przeprowadza admirał Sir Max Horton, Commander-in-Chief Western Approaches, w towarzystwie oficerów Royal Navy, w związku z udostępnieniem okrętu do zwiedzania. The U-boat U-532 inspected by admiral Sir Max Horton, Commander-in-Chief Western Approaches. May 1945, Gladstone Dock, Liverpool. |
|
U-Boot U-532 był dużym, oceanicznym okrętem podwodnym, zdolnym do długotrwałego operowania na odległych
obszarach. Repezentował on bardzo udaną wersję typu IX, oznaczoną symbolem IXC/40, która liczyła łącznie 87
jednostek wprowadzonych do służby. Spośród nich szczególną sławę zyskał U-505, zdobyty przez Amerykanów na
Atlantyku 4 czerwca 1944 roku, pływający potem w US Navy pod nazwą USS NEMO.
Dzieje U-532 zasługującą na baczną uwagę. Przez cały okres służby w U-Bootwaffe, a jak na U-Boota była długa,
gdyż trwała 2,5 roku, miał tylko jednego dowódcę, nikt z członków jego załogi nie zginął aż do końca wojny, operował
na południowym Atlantyku i Oceanie Indyjskim, dotarł nawet na Archipelag Malajski ... A na koniec swojej kariery, po
kapitulacji Niemiec, wystawiony został na pokaz w Anglii, nim torpeda angielskiego okrętu podwodnego HMS
TANTIVY posłała go na dno 9 grudnia 1945 roku w ramach Operation Deadlight.
Poniższa tabela ukazuje sukcesy U-572, potwierdzone po wojnie.
obszarach. Repezentował on bardzo udaną wersję typu IX, oznaczoną symbolem IXC/40, która liczyła łącznie 87
jednostek wprowadzonych do służby. Spośród nich szczególną sławę zyskał U-505, zdobyty przez Amerykanów na
Atlantyku 4 czerwca 1944 roku, pływający potem w US Navy pod nazwą USS NEMO.
Dzieje U-532 zasługującą na baczną uwagę. Przez cały okres służby w U-Bootwaffe, a jak na U-Boota była długa,
gdyż trwała 2,5 roku, miał tylko jednego dowódcę, nikt z członków jego załogi nie zginął aż do końca wojny, operował
na południowym Atlantyku i Oceanie Indyjskim, dotarł nawet na Archipelag Malajski ... A na koniec swojej kariery, po
kapitulacji Niemiec, wystawiony został na pokaz w Anglii, nim torpeda angielskiego okrętu podwodnego HMS
TANTIVY posłała go na dno 9 grudnia 1945 roku w ramach Operation Deadlight.
Poniższa tabela ukazuje sukcesy U-572, potwierdzone po wojnie.
|
Lista sukcesów U-532 byłaby dłuższa, gdyby potwierdzenie znalazły raporty dowódcy okrętu o storpedowaniu innych
jednostek. Podczas swojego drugiego patrolu bojowego U-532 w towarzystwie paru innych U-Bootów atakował konwój
ONS 5 na szlaku północnoatlantyckim w dniu 26 kwietnia 1943. Odpalił wówczas salwę sześciu torped i zameldował
trafienie dwóch statków. W rzeczywistości nie trafił, jak się okazało po wojnie, żadnego, sam zaś stał się
obiektem zażartych ataków ze strony okrętów Grupy Eskortowej B-7 i lotnictwa. Bombardowany przez 15 godzin
niemal bez przerwy, odniósł poważne uszkodzenia i z trudem wrócił do bazy.
jednostek. Podczas swojego drugiego patrolu bojowego U-532 w towarzystwie paru innych U-Bootów atakował konwój
ONS 5 na szlaku północnoatlantyckim w dniu 26 kwietnia 1943. Odpalił wówczas salwę sześciu torped i zameldował
trafienie dwóch statków. W rzeczywistości nie trafił, jak się okazało po wojnie, żadnego, sam zaś stał się
obiektem zażartych ataków ze strony okrętów Grupy Eskortowej B-7 i lotnictwa. Bombardowany przez 15 godzin
niemal bez przerwy, odniósł poważne uszkodzenia i z trudem wrócił do bazy.
Latem 1943 roku okręt wszedł w skład grupy Monsun, zespołu
U-Bootów mającej dotrzeć na Ocean Indyjski pod koniec
letniej pory monsunowych deszczy. Opuścił z innymi ośmioma
okrętami grupy bazę w Lorient w pierwszym tygodniu lipca i
skierował się na południowy Atlantyk. Po drodze miał pobrać
paliwo w rejonie na zachód od Wysp Zielonego Przylądka od
podwodnego zbiornikowca U-160, odbywającego właśnie swój
pierwszy rejs. Do tankowania jednak nie doszło, gdyż U-160
na południe od Azorów padł ofiarą torpedy Fido, zrzuconej
przez samolot startujący
z amerykańskiego lotniskowca USS SANTEE. W tej sytuacji
U-532 pobrał paliwo z U-516 i kontynuował rejs na południe.
U-532 okrążył Przylądek Dobrej Nadziei i wpłynął na Ocean
Indyjski. Operując na południe od Cejlonu zatopił ogniem
artyleryjskim i torpedami cztery frachtowce oraz uszkodził
jeden (wrzesień-październik 1943, patrz tabela powyżej).
Swój rejs zakończył w japońsko-niemieckiej bazie
okrętów podwodnych na wyspie Penang.
U-Bootów mającej dotrzeć na Ocean Indyjski pod koniec
letniej pory monsunowych deszczy. Opuścił z innymi ośmioma
okrętami grupy bazę w Lorient w pierwszym tygodniu lipca i
skierował się na południowy Atlantyk. Po drodze miał pobrać
paliwo w rejonie na zachód od Wysp Zielonego Przylądka od
podwodnego zbiornikowca U-160, odbywającego właśnie swój
pierwszy rejs. Do tankowania jednak nie doszło, gdyż U-160
na południe od Azorów padł ofiarą torpedy Fido, zrzuconej
przez samolot startujący
z amerykańskiego lotniskowca USS SANTEE. W tej sytuacji
U-532 pobrał paliwo z U-516 i kontynuował rejs na południe.
U-532 okrążył Przylądek Dobrej Nadziei i wpłynął na Ocean
Indyjski. Operując na południe od Cejlonu zatopił ogniem
artyleryjskim i torpedami cztery frachtowce oraz uszkodził
jeden (wrzesień-październik 1943, patrz tabela powyżej).
Swój rejs zakończył w japońsko-niemieckiej bazie
okrętów podwodnych na wyspie Penang.
W drogę powrotną do Niemiec wyruszył w styczniu 1944. Wracał do kraju z ładunkiem kauczuku, cyny, wolframu, opium i
chininy. 27 stycznia pobrał na Oceanie Indyjskim paliwo od pomocniczego podwodnego zbiornikowca U-178. Mniej więcej
dwa tygodnie później, wyłowił z oceanu załogę niemieckiego zbiornikowca CHARLOTTE SCHLIEMANN, zatopionego
przez amerykański niszczyciel USS RELENTLESS.
12 marca, na południe od Mauritiusa i na wschód od Madagaskaru, spotkał się z niemieckim zbiornikowcem BRAKE, od
którego miał pobrać paliwo. Do bunkrowania jednak nie doszło, gdyż zbiornikowiec, wykryty przez samolot z lotniskowca
HMS BATTLER, otworzył zawory denne i zatopił się. Nieoczekiwanie, razem z U-168, który podniósł 135 rozbitków ze
zbiornikowca, powrócił do Penangu.
Wkrótce potem, 18 marca, U-532 musiał wspomóc swoim paliwem inny niemiecki okręt podwodny - UIT-24 (ex włoski
COMANDANTE CAPELLINI). Przekazał mu 20 ton paliwa.
27 marca natknął się na samotnie płynący brytyjski statek m.s. TULAGI i zatopił go.
10 kwietnia, a według innego źródła 8 kwietnia, oddał 30 ton znajdującemu się w potrzebie U-1062, który zmierzał do
Penangu. Oba okręty zawinęły do Penangu 19 kwietnia. Mniej więcej w tym czasie, w dowództwie U-Bootwaffe, zapadła
decyzja, że U-532 po powrocie do Niemiec zostanie przebudowany na pomocniczy podwodny zbiornikowiec i ponownie
skierowany na Ocean Indyjski.
13 stycznia 1945 U-532 opuścił Batawię z ładunkiem kauczuku i metali, kierując się do Norwegii. Za Przylądkiem
Dobrej Nadziei udało mu się zatopić dwa samotnie płynące statki, BARON JEDBURGH i OKLAHOMA (patrz tabela).
Nie dane mu było jednak dotrzeć do Trondheim, portu przeznaczenia. Dzień kapitulacji III Rzeszy zastał go między
Islandią a Wyspami Owczymi. Zgodnie z instrukacjami alianckimi dla U-Bootów, poddał się 10 maja napotkanemu
brytyjskiemu niszczycielowi HMS ANTHONY, który wprowadził go do Loch Eriboll.
Jeszcze w maja 1945 przeprowadzono okręt do Liverpoolu, gdzie go rozładowano, zaś mieszkańcom miasta zezwolono na
zwiedzanie go. Koniec okrętu nadszedł 9 grudnia 1945 roku. Wtedy to, w ramach Operation Deadlight, w pozycji 56.08N
i 10.07W, został posłany na dno Atlantyku, torpedą wystrzeloną przez okręt podwodny HMS TANTIVY...
chininy. 27 stycznia pobrał na Oceanie Indyjskim paliwo od pomocniczego podwodnego zbiornikowca U-178. Mniej więcej
dwa tygodnie później, wyłowił z oceanu załogę niemieckiego zbiornikowca CHARLOTTE SCHLIEMANN, zatopionego
przez amerykański niszczyciel USS RELENTLESS.
12 marca, na południe od Mauritiusa i na wschód od Madagaskaru, spotkał się z niemieckim zbiornikowcem BRAKE, od
którego miał pobrać paliwo. Do bunkrowania jednak nie doszło, gdyż zbiornikowiec, wykryty przez samolot z lotniskowca
HMS BATTLER, otworzył zawory denne i zatopił się. Nieoczekiwanie, razem z U-168, który podniósł 135 rozbitków ze
zbiornikowca, powrócił do Penangu.
Wkrótce potem, 18 marca, U-532 musiał wspomóc swoim paliwem inny niemiecki okręt podwodny - UIT-24 (ex włoski
COMANDANTE CAPELLINI). Przekazał mu 20 ton paliwa.
27 marca natknął się na samotnie płynący brytyjski statek m.s. TULAGI i zatopił go.
10 kwietnia, a według innego źródła 8 kwietnia, oddał 30 ton znajdującemu się w potrzebie U-1062, który zmierzał do
Penangu. Oba okręty zawinęły do Penangu 19 kwietnia. Mniej więcej w tym czasie, w dowództwie U-Bootwaffe, zapadła
decyzja, że U-532 po powrocie do Niemiec zostanie przebudowany na pomocniczy podwodny zbiornikowiec i ponownie
skierowany na Ocean Indyjski.
13 stycznia 1945 U-532 opuścił Batawię z ładunkiem kauczuku i metali, kierując się do Norwegii. Za Przylądkiem
Dobrej Nadziei udało mu się zatopić dwa samotnie płynące statki, BARON JEDBURGH i OKLAHOMA (patrz tabela).
Nie dane mu było jednak dotrzeć do Trondheim, portu przeznaczenia. Dzień kapitulacji III Rzeszy zastał go między
Islandią a Wyspami Owczymi. Zgodnie z instrukacjami alianckimi dla U-Bootów, poddał się 10 maja napotkanemu
brytyjskiemu niszczycielowi HMS ANTHONY, który wprowadził go do Loch Eriboll.
Jeszcze w maja 1945 przeprowadzono okręt do Liverpoolu, gdzie go rozładowano, zaś mieszkańcom miasta zezwolono na
zwiedzanie go. Koniec okrętu nadszedł 9 grudnia 1945 roku. Wtedy to, w ramach Operation Deadlight, w pozycji 56.08N
i 10.07W, został posłany na dno Atlantyku, torpedą wystrzeloną przez okręt podwodny HMS TANTIVY...