| - FLOTA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - FLOTA WOJENNA - |
 |
| NISZCZYCIELE |
| - HMS WARWICK - Brytyjski niszczyciel typu Admiralty V & W |
| HMS WARWICK został storpedowany i zatopiony przez niemiecki okręt podwodny U-413 20 lutego 1944 roku w odłegłości ok. 20 mil od Trevose Head, Kornwalia, w pozycji 50.27N', 05.23'W. The British destroyer HMS WARWICK was torpedoed and sunk 20 miles south-west of Trevose Head, Cornwall, in position 50.27N', 05.23'W by the U-Boot U-413 on 20 February, 1944. 67 men were lost, 93 were rescued. |
HMS WARWICK, uczestnik obu wojen światowych, został wybudowany przez stocznię Hawthorn Leslie & Co,
Hebburn-on-Tyne, w Wielkiej Brytanii. Należał formalnie do niszczycieli typu Admiralty V & W, lecz ukończony został
jako stawiacz min. Budowę jego rozpoczęto 10 marca 1917, zaś wodowano 28 grudnia 1917. Banderę Royal Navy okręt
podniósł 18 marca 1918.
Okręt zdążył wziąć aktywny udział w I wojnie światowej. Nocą z 22 na 23 kwietnia 1918 roku wziął udział w nocnym
ataku na port w Zeebrugge. Dowódca patrolu Dover (Dover Patrol), który zarazem dowodził zespołem okrętów
atakujących Zeebrugge, wiceadmirał Sir Robert Keyes wyznaczył HMS WARWICK jako swój okręt flagowy.
Ponownie, tym razem nocą z 9 na 10 maja 1918, wziął udział w rajdzie floty brytyjskiej na Ostendę. Rajd ten
zakończył się pechowo dla okrętu. Najpierw, około godziny 04 zderzył się ze ścigaczem ML 254, który odniósł tak
poważne uszkodzenia, że trzeba było go zatopić. W godzinę później wpadł na minę, która urwała mu fragment rufy. Po
tym zdarzeniu został odholowany do portu w Dover przez HMS WHIRLWIND w eskorcie HMS VELOX (oba okręty
były również kontrtorpedowcami typu Admiralty V & W).
HMS WARWICK w czasie II wojny światowej używany był głównie do eskortowania konwojów atlantyckich.
W maju 1943 ukończono jego modernizację, mającą na celu lepsze przystowanie go do służby konwojowej.
Dowódca okrętu, Denys Arthur Rayner, wydał w 1955 roku pod tytułem "Escort" swoje pamiętniki wojenne, w
których opisał m.in. okoliczności zatopienia okrętu. HMS WARWICK został storpedowany i zatopiony przez
niemiecki okręt podwodny U-413 20 lutego 1944 roku. Uratowało się 93 członków załogi, zginęło zaś 67. Wszystkich
rozbitków z okrętu podniósł inny niszczyciel brytyjski, HMS SCIMITAR. Wydarzenie to miało miejsce w pozycji
50.27'N, 05.23'W , około 20 mil na południowy-zachód od Trevose Head, Kornwalia. Wielka eksplozja rozerwała
niszczyciel na dwie części, które obecnie leżą na dnie morza na głębokości ok. 55 m, w odległości 2 mil od siebie
(część rufowa - 50 29.40 N, 05 29.90 W, zaś dziobowa 50 29.953 N, 05 25.337 W). Obu częściom wraku brytyjska
admiralicja przyznała niezależne numery identyfikacyjne i uznała je za mogiły wojenne, prawnie chronione przepisami
Protection of Military remains Act, 1986.
Dowódca U-413, Gustav Poel, po powrocie z patrolu podczas którego zatopił HMS WARWICK, otrzymał z rąk Karla
Dönitza Krzyż Rycerski ...
Hebburn-on-Tyne, w Wielkiej Brytanii. Należał formalnie do niszczycieli typu Admiralty V & W, lecz ukończony został
jako stawiacz min. Budowę jego rozpoczęto 10 marca 1917, zaś wodowano 28 grudnia 1917. Banderę Royal Navy okręt
podniósł 18 marca 1918.
Okręt zdążył wziąć aktywny udział w I wojnie światowej. Nocą z 22 na 23 kwietnia 1918 roku wziął udział w nocnym
ataku na port w Zeebrugge. Dowódca patrolu Dover (Dover Patrol), który zarazem dowodził zespołem okrętów
atakujących Zeebrugge, wiceadmirał Sir Robert Keyes wyznaczył HMS WARWICK jako swój okręt flagowy.
Ponownie, tym razem nocą z 9 na 10 maja 1918, wziął udział w rajdzie floty brytyjskiej na Ostendę. Rajd ten
zakończył się pechowo dla okrętu. Najpierw, około godziny 04 zderzył się ze ścigaczem ML 254, który odniósł tak
poważne uszkodzenia, że trzeba było go zatopić. W godzinę później wpadł na minę, która urwała mu fragment rufy. Po
tym zdarzeniu został odholowany do portu w Dover przez HMS WHIRLWIND w eskorcie HMS VELOX (oba okręty
były również kontrtorpedowcami typu Admiralty V & W).
HMS WARWICK w czasie II wojny światowej używany był głównie do eskortowania konwojów atlantyckich.
W maju 1943 ukończono jego modernizację, mającą na celu lepsze przystowanie go do służby konwojowej.
Dowódca okrętu, Denys Arthur Rayner, wydał w 1955 roku pod tytułem "Escort" swoje pamiętniki wojenne, w
których opisał m.in. okoliczności zatopienia okrętu. HMS WARWICK został storpedowany i zatopiony przez
niemiecki okręt podwodny U-413 20 lutego 1944 roku. Uratowało się 93 członków załogi, zginęło zaś 67. Wszystkich
rozbitków z okrętu podniósł inny niszczyciel brytyjski, HMS SCIMITAR. Wydarzenie to miało miejsce w pozycji
50.27'N, 05.23'W , około 20 mil na południowy-zachód od Trevose Head, Kornwalia. Wielka eksplozja rozerwała
niszczyciel na dwie części, które obecnie leżą na dnie morza na głębokości ok. 55 m, w odległości 2 mil od siebie
(część rufowa - 50 29.40 N, 05 29.90 W, zaś dziobowa 50 29.953 N, 05 25.337 W). Obu częściom wraku brytyjska
admiralicja przyznała niezależne numery identyfikacyjne i uznała je za mogiły wojenne, prawnie chronione przepisami
Protection of Military remains Act, 1986.
Dowódca U-413, Gustav Poel, po powrocie z patrolu podczas którego zatopił HMS WARWICK, otrzymał z rąk Karla
Dönitza Krzyż Rycerski ...
