ORP BURZA i ORP WICHER w Kilonii a stosunki polsko-niemieckie

- MARYNARKA HANDLOWA - STATKI - OKRĘTY - WRAKI - MARYNARKA WOJENNA -

EPIZODY

POLSKA: II RP

Wizyta polskich kontrtorpedowców w Kilonii w 1935 r.
a stosunki polsko-niemieckie

dr PIOTR MIERZEJEWSKI

Kilonia, 26-29 czerwca 1935 roku: Wizyta polskich kontrtorpedowców ORP BURZA i ORP WICHER.

26 stycznia 1934 roku Polska i Niemcy podpisały deklarację o niestosowaniu przemocy w stosunkach
polsko-niemieckich. Piotr Zychowicz w książce "Germanofil. Władysław Studnicki - Polak, który chciał sojuszu
z III Rzeszą" Poznań, 2020 ) tak pisał: "Układ ten był nie tylko rewolucją w europejskim układzie sił, ale i miał
wręcz zbawienne skutki dla Polski. (...) Była to oczywiście najwspanialsza rzecz, jaka mogła się Polsce
przytrafić. Dzięki Hitlerowi Rzeczpospolita uciekła spod gilotyny. Z dnia na dzień położenie naszego kraju z
rozpaczliwego stało się bardzo dobre". Jednym z efektów podpisanej deklaracji było nawiązanie bezposrednich
kontaktów między dowództwami sił morskich obu sygnatariuszy.

W dniach między 26 a 29 czerwca 1935 roku w
porcie wojennym w Kilonii miało miejsce
historyczne wydarzenie - pierwsza w dziejach wizyta
polskich okrętów wojennych w niemieckim porcie,
zaś delegacja polskiej Marynarki Wojennej złożyła
hołd Niemcom poległym podczas I wojny światowej,
składając wieniec na Grobie Nieznanego Żołnierza w
Berlinie.

Wizyta ORP BURZA i ORP WICHER w
Kilonii i pobyt delegacji Marynarki Wojennej w
Berlinie zostały w Niemczech dobrze odebrane.
Uwagę temu wydarzeniu poświęciło czasopismo
"Deutsche Diplomatisch-Politische
Korrespondenz", oficjalny organ Ministerstwa
Spraw Zagranicznych III Rzeszy. Omówienie tego
tekstu znaleźć można w paru polskich
międzywojennych gazetach. Poniżej przytaczam
uwagi zamieszczone na pierwszej stronie "Głosu
Lubawskiego", w numerze 78 z 4 lipca 1935 r.:

Komunikaty o polsko-niemieckich wydarzeniach,
odnotowane na łamach "Głosu Lubawskiego"
w lipcu 1934 roku.

    Urzędowa "Diplomatisch Politische Korrespondenz" ogłasza artykuł o stosunkach polsko-niemieckich z
okazji wizyty polskiej marynarki w Kolonji. Organ urzędowy podkreśla na wstępie zadowolenie i sympatję, z
jaką przyjęty został w Niemczech pobyt marynarki polskiej oraz wrażenia, wywołane złożeniem przez
marynarzy polskich hołdu poległych na wojnie żołnierzom niemieckim.

    Naród niemiecki — pisze „Korespondencja" z zadowoleniem widzi w tej wizycie ponowne potwierdzenie
faktu, że polsko-niemiecki układ o nieagresji nie pozostał martwą literą, lecz stał się czynnikiem,
kształtującym prawdziwie na nowo stosunki niemiecko-polskie, przyczyniając się przez to do osiągnięcia
pokoju europejskiego. W okresie zawarcia niemiecko-polskiego paktu nieagresji chciano, z uczuciem
niezadowolenia i niedowierzania, osądzać, a nawet potępiać w pewnych kołach dzieło pacyfikacji, stworzone
przez Polskę i Niemcy. Ci, którzy nie byli zdolni lub też nie chcieli ocenić tego aktu pokojowego bez
uprzedzeń, przypuszczali, że w układzie niemiecko-polskim widzieć należy tylko chwilowe odroczenie
kwestyj spornych, których podniesienia w przyszłości oczekiwać należy z tem większą pewnością.

    Dziś tego rodzaju rozważania należy odrzucić jako bezpodstawne. Porozumienie polityczne, zawarte przez
obie strony uczciwie i z dobrą wolą, uzupełnione zostało w dziedzinie duchowo-kulturalnej przez wzajemne
poznawanie kulturalnych i artystycznych wartości, przez podróże naukowe i turystyczne do Niemiec i Polski.
Dowodzi to jak dalece mylili się ci, którzy nie wierzyli w nowe kształtowanie się stosunków polsko-
niemieckich.

    W dalszym ciągu „Korespondencja" porównuje układ polsko-niemiecki z ostatnio zawartemi układami
angielsko-niemieckiemi, dowodząc, że założeniem obu układów było wyeliminowanie wszelkich elementów,
stanowiących groźbę dla strony trzeciej. Tego rodzaju porozumienia możnaby osiągnąć również i na innych
odcinkach europejskich.

"Polska Zbrojna" (nr 230 z 22 sierpnia 1935) ograniczyła się do zacytowania jedynie niewielkiego
fragmentu niemieckiego artykułu:

Uświadomiwszy sobie obowiązki, wynikające z sąsiedztwa oraz zdając sobie sprawę z konieczności
zabezpieczenia obecnego stanu stosunków — Polska i Niemcy okazały wolę zrozumienia nawzajem własnych
warunków polityczno - geograficznych. Niemcy i Polska, pragnąc zastąpić długoletnią walkę przez
produktywną współpracę, udowodniły światu, że przy dobrej woli nie jest niemożliwe doprowadzić do
wyrównania nawet najbardziej trudnych spraw.

Zobacz także:

- Rok 1935: ORP BURZA i ORP WICHER w Kilonii oraz uścisk dłoni Adolfa Hitlera -

- Lekki krążownik KÖNIGSBERG z wizytą w Gdyni w sierpniu1935 -